ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ನಗರದ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಅನುಭವಿ ಕುಂಬಾರ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಆತನ ಹೆಸರು ರಾಘವ. ರಾಘವನಿಗೆ ಮಡಕೆ, ಕುಡಿಕೆ, ಹಣತೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ್ಯವಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆ ನಗರದ ಜನರು ಆಧುನಿಕ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ, ರಾಘವನ ಕುಂಬಾರಿಕೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು.
ರಾಘವನ ಮಗ ಆದಿತ್ಯ ಬಹಳ ಓದಿದ ವಿದ್ಯಾವಂತ. ಅವನು ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಕಷ್ಟವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ ಆದಿತ್ಯ ತಂದೆಯ ಬಳಿ ಬಂದು, “ಅಪ್ಪಾ, ನಿಮ್ಮ ಕಲೆ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕು” ಎಂದನು.
ರಾಘವ ನಿರಾಶೆಯಿಂದ, “ನನ್ನಿಂದ ಹೊಸತೇನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಮಗನೇ. ಈ ಹಳೆಯ ಪದ್ಧತಿಯೇ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವುದು” ಎಂದನು.
ಆದಿತ್ಯ ನಕ್ಕನು. “ಹೊಸದನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಪ್ಪಾ. ನಿಮ್ಮ ಕಲೆ ಹಾಗೆಯೇ ಇರಲಿ. ಆದರೆ ಆ ಪ್ಯಾಕೇಜಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸೋಣ.”
ಆದಿತ್ಯ ತಕ್ಷಣವೇ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಇಳಿದ. ರಾಘವ ಮಾಡಿದ ಸುಂದರವಾದ ಹಣತೆಗಳಿಗೆ ಅವನು ಆಕರ್ಷಕ, ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ಮೇಲೂ ಆ ಹಣತೆಯನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ಮಾಡಿದ ರಾಘವನ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯನ್ನು ಬರೆದನು.
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ರಾಘವನ ಮಣ್ಣಿನ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ‘ಹಳ್ಳಿಯ ಕೈಚಳಕ’ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಗರದ ಟ್ರೆಂಡಿ ಕಾಫಿ ಶಾಪ್ಗಳು ಮತ್ತು ಗಿಫ್ಟ್ ಸ್ಟೋರ್ಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದನು. ಅವರು ಕೇವಲ ಮಡಕೆಗಳಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ “ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತ ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನ ಕಲೆ” ಎಂದು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿದರು.
ಜನರು ಆ ಕೈಗೆಲಸದ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಗೆ ಮನಸೋತರು. ರಾಘವನ ಕುಂಬಾರಿಕೆ ಮತ್ತೆ ಬೇಡಿಕೆ ಪಡೆಯಿತು, ಮತ್ತು ಆತನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸ ಮೂಡಿತು. ರಾಘವನ ಹಳೆಯ ಕಲೆಗೆ ಆದಿತ್ಯನ ಹೊಸ ಚಿಂತನೆಗಳು ಜೀವ ತುಂಬಿದವು.
ನೀತಿ: ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೊಡ್ಡ ಯಶಸ್ಸು ಸಿಗಲು, ನಾವು ಇರುವುದನ್ನೇ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಧನಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆ (ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆ) ನಿಮ್ಮ ಅಂತರಂಗದ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಬಹುದು.
